643

وعن عائشة رضي اللَّه عنها أَنها قالت للنبيِّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: هل أَتى عَلَيْكَ يَوْمٌ كَانَ أَشدَّ مِنْ يوم أُحُدٍ؟ قال: « لَقَدْ لَقِيتُ مِنْ قَومِكِ، وكَان أَشدُّ ما لَقِيتُ مِنْهُمْ يوْم العقَبَةِ، إِذْ عرَضتْ نَفسِي على ابْنِ عَبْدِ يَالِيلَ ابنِ عبْدِ كُلال، فلَمْ يُجبنِى إِلى ما أَردْتُ، فَانْطَلَقْتُ وَأَنَا مَهْمُومٌ على وَجْهِي، فلَمْ أَسْتَفِقْ إِلاَّ وَأَنا بقرنِ الثَّعالِبِ، فَرفَعْتُ رأْسِي، فَإِذا أَنَا بِسحابَةٍ قَد أَظلَّتني، فنَظَرتُ فَإِذا فِيها جِبريلُ عليه السلام، فنَاداني فقال: إِنَّ اللَّه تعالى قَد سَمِع قَولَ قومِك لَكَ، وَما رَدُّوا عَلَيكَ، وَقد بعثَ إِلَيك ملَكَ الجبالِ لِتأْمُرهُ بما شِئْتَ فِيهم فَنَادَانِي ملَكُ الجِبَالِ، فَسلَّمَ عَليَّ ثُمَّ قال: يا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّه قَد سمعَ قَولَ قَومِكَ لَكَ، وأَنَا مَلَكُ الجِبالِ، وقَدْ بَعَثَني رَبِّي إِلَيْكَ لِتأْمُرَني بِأَمْرِكَ، فَمَا شئتَ: إِنْ شئْتَ: أَطْبَقْتُ عَلَيهمُ الأَخْشَبَيْن» فقال النبي صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم:» بلْ أَرْجُو أَنْ يُخْرِجَ اللَّه مِنْ أَصْلابِهِم منْ يعْبُدُ اللَّه وَحْدَهُ لا يُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً » متفقٌ عليه. «الأَخْشبان»: الجبلان المُحِيطَان بمكَّة. والأَخْشَبُ: هو الجبل الغليظ .

Aişadan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä,

"bir gün ol Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemden: “Uhud söweşi günündenem has agyr gün gördüňmi?” diýip sorady. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem şeýle diýdi: “Seniň kowmuňdan[1] gaty köp ezýetler çekdim. Iň agyry hem Akaba güni boldy.
Men Ibn Abduýaliýl bin Abdukulal atly adamdan meni öz hemaýatyna alyp goramagyny isledim, ýöne ol kabul etmedi[2]. Men oňa gaty gynandym, şol gynanjym bilen tä, Karnus-saʹalib[3] diýilen ýere barýançam, özüme gelip bilmedim. Şol ýerde başymy galdyryp seretdim, ýokarda maňa saýa berip duran bir buludy gördüm. Dykkat bilen seretdim, içinde Jebraýyl aleýhissalamy gördüm. Ol maňa seslenip: “Elbetde, Allah Tagala kowmuň saňa aýdan zatlaryny hem-de seniň haýyşyňy red edendiklerini eşitdi. Olara garşy islän zadyňt etmek üçin seniň ýanyňa daglaryň perişdesini iberdi” diýdi.
Daglaryň perişdesi maňa salam berdi, soňra şeýle diýdi: “Eý Muhammed! Elbetde, Allah kowumyň saňa aýdan zatlaryny eşitdi. Men daglaryň perişdesi, Robbum meni seniň buýrugyňy ýerine ýetirmeklik üçin seniň ýanyňa iberdi. Indi sen näme isleýärsiň? Isleseň şu iki uly dagy olaryň üstüne ýykaýyn!” – diýdi.
Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem bolsa: “Ýok! Men Allahdan diňe olaryň nesillerinden, hiç zady Oňa şärik getirmän, ýeke täk Allaha ybadat edip, gulluk etjek zürýatlarynyň döremegini umyt edýärin!” diýip jogap berdi”. "

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)

bellikler:

“[1] Kureýişlerden
[2] Ibn Abduýaliýlynyň red etmesi ýöne bir kabul etmezlik däldi, ol üstünden gülip masgaralamakdy.
[3] Mekge bilen Tayfyň aralygynda ýerleşýän bir dag”