699

عن أبي وائِلٍ شَقِيقِ بنِ سَلَمَةَ قال: كَانَ ابْنُ مسْعُودٍ رضي اللَّه عنه يُذكِّرُنَا في كُل خَمِيسٍ مرة، فَقَالَ لهُ رَجُلٌ: يَا أَبَا عبْدِ الرَّحْمنِ لوددْتُ أَنَّكَ ذَكَّرْتَنَا كُلَّ يَوْمٍ، فقال: أما إِنَّهُ يَمنعني مِنْ ذلكَ أني أكْرَهُ أنْ أمِلَّكُمْ وإِنِّي أتخَوَّلُكُمْ بِالموْعِظةِ، كَمـَا كَانَ رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يَتَخَوَّلُنَا بها مَخافَةَ السَّآمَةِ علَيْنَا. متفقٌ عليه . « يَتَخَوَّلُنَا « يَتَعهَّدُنا .

Ebu Wail Şakyk ibn Selemeden rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

“Abdulla ibn Mes’ud (Allah ondan razy bolsun) her penşenbe güni bize bir gezek wagyz ederdi. Bir adam oňa “Eý Ebu Abdurrahman, käşgä bize her gün wagyz etsediň!” diýip ýüzlendi. Ol “Men her gün (wagyz ederdim welin, ýöne) siziň içiňizi gysdyryp, ýadatmajak bolýaryn. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem hem biziň içimizi gysdyryp ýadatmajak bolup, (her gün däl-de), belli günlerde wagz ederdi” diýdi.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)