742

عن جبَلَةَ بن سُحَيْم قَالَ : أَصابَنا عامُ سَنَةٍ معَ ابْنِ الزُّبَيْرِ، فرُزقْنَا تَمْراً، وَكانَ عَبْدُ اللَّه بنُ عمر رضي اللَّه عنهما يمُر بنا ونحْنُ نأْكُلُ، فيقولُ: لاَ تُقَارِنُوا، فإِن النَّبِيَّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم نَهى عنِ الإقرانِ، ثُمَّ يقولُ : إِلاَّ أَنْ يَسْتَأْذِنَ الرَّجُلُ أَخَاهُ .متفقٌ عليه.

742. Jäbälä ibn Suhaýmdan rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

“Biz bir ýyl Ibn Zubeýr bilen (söweşde) bile boldyk. Şol gytçylyk ýyly boldy. Bize iýmek üçin hurma berilipdi. Bir gün hurma iýip durkak, ýanymyzdan geçip barýan Abdulla ibn Omar (Allah olardan razy bolsun), bize şeýle diýdi: “Hurmany iki-ikiden iýmäň, çünki, Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem iki-ikiden iýmegi gadagan etdi”. diýdi. Soňra-da: “Diňe ýanyndaky ýoldaşy rugsat berse, iýip biler” diýdi”.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)