782

وعن أبي جُحَيْفَةَ وهْبِ بنِ عبدِ اللَّهِ رضيَ اللَّه عنهُ قَالَ : رَأَيْتُ النَّبِيَّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم بمَكَّةَ وَهُوَ بِالأَبْطَحِ في قُبَّةٍ لَهُ حمْراءَ مِنْ أَدَمٍ فَخَرَجَ بِلالٌ بِوَضوئِهِ، فَمِنْ نَاضِحٍ ونَائِلٍ، فَخَرَجَ النبيُّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم وعَلَيْهِ حُلَّةٌ حَمْرَاءُ، كَأَنِّى أَنْظرُ إِلى بَيَاضِ ساقَيْهِ، فَتَوضَّأَ وَأَذَّنَ بِلالٌ، فَجَعَلْتُ أَتَتبَّعُ فَاهُ ههُنَا وههُنَا، يقولُ يَمِيناً وشِمَالاً: حَيَّ عَلى الصَّلاةِ، حيَّ عَلَى الفَلاَحِ. ثُمَّ رُكِزَتْ لَهُ عَنَزَةٌ، فَتَقَدَّمَ فَصَلَّى يَمُرُّ بَيْنَ يَدَيْهِ الكَلْبُ وَالحِمَارُ لاَ يُمْنعُ. متَّفقٌ عَلَيْهِ . العَنَزَةُ بفتح النونِ نحْوُ العُكازَة

Ebu Juhaýfa Wähb bin Abdulladan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

“Men Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemi Mekgäniň Abtah diýilýän ýerinde deriden tikilen gyrmyzy çadyrynda gördüm. Bilal Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň täret alýan suwly (gabyny) alyp çadyrdan çykdy. Sahabalaryň käbirleri şol suwdan[1] birnäçe damja alsa, käbirleri ondan diňe endamlaryny ölläp bildiler. Şol wagt Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem egnine gyrmyzy eşik geýip daşaryk çykdy. Onuň injikleriniň aklygy häzirem meniň göz öňümden gidenok. Soňra täret aldy, Bilal azana başlady. Men Bilalyň saga-çepe öwrülip “Haýýa ‘alas-solääh”, “Haýýa ‘alal-fälääh” diýen sözlerini gaýtalamaga başladym. Soňra Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň öňünde sütre hökmünde ujy uçly demirden bir hasa dikildi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem öňe geçip namaz okady. Şol wagt süträniň öňünden it, eşek geçýärdi, ýöne olara hiç kim hiç zat diýmeýärdi”.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)

bellikler:

[1] Bu ýerdäki suw Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň täret alandan soň artyp galan täret suwydyr. Ony tebberik üçin sahabalar üstlerine çalypdyrlar.