1613

وَعَنْ عُمَرَ بن الخَطَّابِ رضي اللَّه عنْهُ قَالَ: حَمَلْتُ عَلى فَرَسٍ في سبيلِ اللَّه فأَضَاعَهُ الَّذي كَانَ عِنْدَه فَأردتُ أنْ أشْتَريَهُ وظَنَنْتُ أنَّهُ يَبيعُهُ بِرُخْصِ فسَألتُ النبيَّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فَقَالَ: « لا تَشتَرِهِ وَلا تَعُدْ في صدَقَتِكَ وإن أعْطَاكَهُ بِدِرْهَمٍ فَإنَّ الْعَائد في صَدَقَتِهِ كَالْعَائِدِ في قيْئِهِ » .متفقٌ عليه. قوله : « حمَلْتُ عَلى فَرسٍ في سَبيلِ اللَّه » معْنَاهُ : تَصدَّقْتُ بِهِ عَلى بعْض المُجاهِدِينَ.

Omar ibn Hattabdan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

“(Bir wagtlar) Allah ýolunda uruşa gatnaşmak isleýän bir adama bir at (sadaka hökmünde) berdim. Ol ata gowy ideg edip bilmedi. Soňra men (şol aty) arzan satar öýdüp, ondan satyn almak isledim we Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemden bu hakda maslahat soradym. Ol maňa: “Ony satyn alaýma, bir dirheme-de berse, beren sadakaňy yzyna almagyn! Çünki sadakasyny yzyna alan adam, öz gusugyny iýen adam ýalydyr” diýdi”.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)