1686

وَعَنْ عَائِشَةَ رضي اللَّه عَنْهَا قَالَتْ: وَاعَدَ رَسُولَ اللًه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم جبْرِيلُ عَلَيْهِ السَّلامُ في سَاعَةٍ أنْ يأتِيَهُ فَجَاءَتْ تِلْكَ السَّاعةُ ولم يأتِهِ قَالَتْ: وَكَانَ بيَدِهِ عصاً فَطَرَحَهَا مِنْ يَدِهِ وَهُوَ يَقُولُ: « مَا يُخْلِفُ اللَّه وَعَدَهُ وَلا رُسُلُهُ» ثُمَّ الْتَفَتَ فَإذا جِرْوُ كَلْبٍ تحْتَ سَريره. فَقالَ: « مَتَى دَخَلَ هذا الْكَلْبُ؟ » فَقُلْتُ: وَاللَّه مَا دَرَيْتُ بِهِ فأمر به فَأُخْرِجَ فَجَاءَهُ جبْرِيلُ عَلَيْهِ السَّلامُ: فَقَال رَسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « وَعَدْتَنى فَجَلَسْتُ لكَ ولَم تَأتِنى» فقالَ: مَنَعنى الْكلْبُ الذى كَانَ في بيْتِكَ و إنَّا لا نَدْخُلُ بَيْتًا فِيهِ كَلْبٌ وَلا صورَةٌ » .رواه مسلم.

Aişadan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

"“(Bir gezek) Jebraýyl (aleýhissalam) Pygamberimiz sallallahu aleýhi weselleme belli bir wagtda geljek diýip wada berdi. Emma ol şol diýen wagtynda gelmedi.
(Aişa) şeýle diýdi: (Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň) elinde hasa bardy, ony: “Ne Allah, ne-de Onuň ilçileri beren wadalaryny bozmazlar!” diýip hasany ýere taşlady. Soňra (töweregine) öwrülip seretdi, krowadynyň aşagynda bir güjük gördi. Ol: “Bu it haçan girdi?” diýip sorady. Men: “Allahdan ant içýärin, men bilemok” diýdim. Ony öýden çykartdy. Şol bada Jebraýyl aleýhissalam geldi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem (Jebraýyl aleýhissalama): “Maňa söz berdiň, menem saňa garaşyp oturdym, ýöne sen gelmediň!” diýdi. (Jebraýyl aleýhissalam):
“Öýüňdäki it sebäpli girip bilmedim. Biz it we surat bar bolan öýe girmeýäris” diýip jogap berdi”.
"

Salgylanma:

(Muslim)