1103

وعنْ أَبي عبدِ اللَّهِ بِلالِ بنِ رَبَاحٍ رضيَ اللَّه عنْهُ مُؤَذِّنِ رسولِ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم أَنَّهُ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم لِيُؤذِنَه بِصَلاةِ الغدَاةِ، فَشَغَلتْ عَائشَةُ بِلالاً بِأَمْرٍ سَأَلَتهُ عَنْهُ حَتى أَصبَحَ جِدًّا، فَقَامَ بِلالٌ فَآذنَهُ بِالصَّلاةِ، وتَابَعَ أَذَانَهُ فَلَم يَخْرُجْ رَسُولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فلما خَرَج صلَّى بِالنَّاسِ فَأَخبَرهُ أَنَّ عائشَةَ شَغَلَتْهُ بِأَمْرٍ سَأَلَتْهُ عنْهُ حتى أَصبحَ جدًّا وأَنَّهُ أَبطَأَ عَلَيهِ بالخُروجِ فَقَال ¬يَعْني النبي صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم ¬: « إِني كُنْتُ رَكَعْتُ ركعتي الفَجْرِ» فقالَ: يا رسول اللَّهِ إِنَّك أَصْبَحْتَ جِدًّا ؟ فقالَ: « لوْ أَصبَحتُ أَكْثَرَ مِما أَصبَحتُ، لرَكعْتُهُما، وأَحْسنْتُهُمَا وَأَجمَلْتُهُمَا» . رواه أَبو داود بإِسناد حسن.

Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň azançysy Ebu Abdulla Bilal ibn Rabahdan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä,

"ol bir gün Pygamberimiz sallallahu aleýhi weselleme ertir namazynyň wagtynyň girendigini bildirmek üçin onuň ýanyna gelipdir. Aişe (enemiz) Bilaldan bir zatlar hakynda sorap, ony tä jahan ýagtylýança güýmäp, meşgul edipdir. Bilal namaz wagtynyň bolandygyny habar berdi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem çykman soň ol ýene-de bir gezek habar berdi. Soňra Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem çykyp adamlar bilen namaz okandan soň, Bilal Aişa (enemiziň) tä, jahan ýagtylýança bir zatlar hakynda sorap ony meşgul edendigini aýtdy we Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň hem gijä galyp çykandygyň sebäbini sorady.
Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Men ertir namazynyň iki rekagat (sünnetini) okaýardym” diýdi. Bilal: “Ýa Resulallah! Ýöne siz (jahan) has ýagtylanýança çykmadyňyza?” diýdi. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Men mundan hem uzagrak galyp bilsedim, bu iki rekagat sünneti has owadan, kämil suratda okamaga synanyşardym!” diýdi”. "

Salgylanma:

(Ebu Dawud. Hasan isnad bilen rowaýat etdi)