1549

وعنْ أسماءَ رضي اللَّه عنْها أن امْرأة قالَتْ: يا رَسُول اللَّه إنَّ لي ضرَّةَ فهل علَيَّ جناحٌ إنْ تَشبعْتُ من زوجي غيْرَ الذي يُعطِيني ؟ فقال النبيُّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم : « المُتشبِّعُ بِما لـم يُعْطَ كَلابِس ثَوْبَي زُورٍ« . متفقٌ عليه . المُتشبِّعُ: هو الذي يُظهرُ الشَّبع وليس بشبعان ومعناها هُنا: أنَّهُ يُظهرُ أنه حَصلَ له فضِيلةٌ وليْستْ حاصِلة. «ولابِس ثَوْبي زورٍ « أي: ذِي زُورٍ، وهو الذي يزَوِّرُ على النَّاس، بأن يَتَزَيَّى بِزيِّ أهل الزُّهدِ أو العِلم أو الثرْوةِ، ليغْترَّ بِهِ النَّاسُ وليْس هو بِتِلك الصِّفةِ، وقيل غَيْرُ ذلك واللَّه أعلم.

Esmäden (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, bir aýal:

“Ýa Resulallah! Meniň ärimiň başga ýene bir aýaly (ýagny günüm) bar. Men oňa ärimiň maňa bermedik zadyny, berdi diýip (göz edip) günüme görkezsem, meniň üçin günä bolarmy?” diýip sorady. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem şeýle diýdi: “Özüne berilmedik zady, berdi diýip, alan hökmünde özüni görkezen adam, iki ýalan geýimi geýen adam ýalydyr”.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)