1603

وَعَنْ أبي عَليٍّ سُوَيْدِ بنِ مُقَرِّنٍ رضي اللَّهُ عنْهُ قَالَ: لَقَدْ رَأيْتُني سابِعَ سبْعَةٍ مِنْ بني مُقرِّنٍ مَالنَا خَادِمٌ إلاَّ واحِدةٌ لَطمها أصْغرُنَا فأمَرنَا رسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم أنْ نُعْتِقَها. رواه مسلم. وفي روايةٍ: « سابِع إخْوةٍ لي»

Ebu Aly Suweýd ibn Mukarrinden (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

“Men Mukarrin ogullarynyň ýedinji çagasydym. Biziň bir gyrnakdan başga gulumyz ýokdy. Bir gün iň körpämiz oňa şarpyk çaldy. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem bize ony azat etmegi buýurdy”.

Salgylanma:

“(Muslim) Başga bir rowaýatda: “Doganlarymyň ýedinjisidim”– diýip gelýär. “