1608

وعَنْهُ أنَّ النبيَّ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: مَرَّ علَيهِ حِمَارٌ قد وُسِم في وجْهِه فقَال: «لعن اللَّه الَّذي وسمهُ» رواه مسلم.

Ýene-de Ibnu Abbasdan (Allah olardan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä,

(bir gün) Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň ýanyndan ýüzüne tagma basylan bir eşek geçip gitdi. Ol: “(Bu haýwanyň ýüzüne) tagma basana, Allah nälet etsin!” diýdi”.

وفي رواية لمسلم أيضاً: نَهى رسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم عن الضَّرْبِ في الوجهِ، وعنِ الوسْمِ في الوجهِ.

Muslimiň ýene bir rowaýatynda şeýle gelýär:

“Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem ýüze urmaklygy we ýüze tagma basmaklygy gadagan etdi”.

Salgylanma:

(Muslim)