1810

وعَنْ عَبْدِ اللَّهِ بن عَمْرو بن العاص رضي اللَّه عَنْهُما قالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم: « يخْرُجُ الدَّجَّالُ في أمَّتي فَيَمْكُثُ أربَعِينَ، لا أدْري أرْبَعِينَ يَوْماً، أو أرْبَعِينَ شَهْراً، أوْ أرْبَعِينَ عَاماً، فَيبْعثُ اللَّه تَعالى عِيسَى ابْنَ مَرْيمَ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فَيَطْلُبُهُ فَيُهْلِكُه، ثُّمَّ يَمْكُثُ النَّاسُ سبْعَ سِنِينَ لَيْسَ بَيْنَ اثْنْينِ عدَاوَةٌ.ثُّمَّ يُرْسِلُ اللَّه، عزَّ وجَلَّ، ريحاً بارِدَةً مِنْ قِبلِ الشَّامِ، فَلا يبْقَى على وَجْهِ الأرْضِ أحَدٌ في قَلْبِهِ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ مِنْ خَيْرٍ أوْ إيمَانٍ إلاَّ قَبَضَتْهُ حتَّى لَوْ أنَّ أحَدَكُمْ دخَلَ في كَبِدِ جَبلٍ لَدَخَلَتْهُ عَلَيْهِ حَتَّى تَقْبِضَهُ. فَيَبْقَى شِرَارُ النَّاسِ في خِفَّةِ الطَّيْرِ، وأحْلامِ السِّباعِ لا يَعْرِفُون مَعْرُوفاً، وَلا يُنْكِرُونَ مُنْكَراً، فَيَتَمَثَّلَ لهُمُ الشَّيْطَانُ، فَيقُولُ: ألا تسْتَجِيبُون؟ فَيَقُولُونَ: فَما تأمُرُنَا؟ فَيَأمرُهُم بِعِبَادةِ الأوْثَانِ، وهُمْ في ذلكَ دارٌّ رِزْقُهُمْ، حسنٌ عَيْشُهُمْ. ثُمَّ يُنْفَخُ في الصّور، فَلا يَسْمعُهُ أحَدٌ إلاَّ أصْغى لِيتاً ورفع ليتاً وَأوَّلُ منْ يسْمعُهُ رَجُلٌ يلُوطُ حَوْضَ إبِله، فَيُصْعقُ ويصعق النَّاسُ حوله، ثُمَّ يُرْسِلُ اللَّه ¬ أوْ قالَ: يُنْزِلُ اللَّه ¬ مَطَراً كأَنَّهُ الطَّلُّ أو الظِّلُّ، فَتَنْبُتُ مِنْهُ أجْسَادُ النَّاس ثُمَّ ينفخ فِيهِ أخْرَى فإذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُون. ثمَّ يُقَالُ يا أيهَا النَّاسُ هَلُمَّ إلى رَبِّكُم، وَقِفُوهُمْ إنَّهُمْ مَسْؤولونَ ثُمَّ يُقَالُ: أخْرجُوا بَعْثَ النَّارِ فَيُقَالُ: مِنْ كَمْ ؟ فَيُقَالُ: مِنْ كُلِّ ألْفٍ تِسْعَمِائة وتِسْعةَ وتِسْعينَ، فذلكَ يْوم يجْعَلُ الْوِلْدانَ شِيباً، وذَلكَ يَوْمَ يُكْشَفُ عنْ ساقٍ « .رواه مسلم . « اللِّيتُ» صَفْحَةُ العُنُقِ، وَمَعْنَاهُ: يضَعُ صفْحَةَ عُنُقِهِ ويَرْفَعُ صَفْحتهُ الأخْرَى .

Abdulla ibn ‘Amr ibn ‘Asdan (Allah olardan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem şeýle diýipdir:

"“Dejjal Meniň ummatymyň içinde peýda bolar we kyrk wagtlap? galar. Bilmedim kyrk günmi, kyrk aýmy ýa-da kyrk ýyl. Soňra Allah Tagala Merýem ogly Isany iberer. Ol hem dejjaly gözläp tapyp ony ýok eder. Soňra adamlar aralarynda hiç hili duşmançylyk bolmazdan ýedi ýyl ýaşarlar.
Soňra Allah Azza we Jelle Şam tarapdan salkyn bir şemal iberer we (bu şemal) kalbynda zerre ýaly iman ýa-da haýyr bolan, ýeriň ýüzündäki ähli adamlaryň ruhyny alyp gider. Hat-da sizden biri (gaçyp) dagyň içine girse-de, (şemal) ony alyp gitmek üçin şol ýere girer.
Şondan soň (ýeriň ýüzünde, erbetlik etmekde) guşlar ýaly ýeňil, çalasyn, ýyrtyjy haýwanlar ýaly wagşy, ýagşylygy bilmeýän we erbetligi ýazgarmaýan iň erbet adamlar galar. Şeýtan olaryň gözlerine adam şeklinde görüner we ol: “Siz maňa boýun bolýarsyňyzmy?” diýip sorar. Olar (erbet adamlar): “Bize näme etmekligi emr edersiň?” diýip sorarlar. Şeýtan olara butlara çokunmagy buýurar. Olar şeýle ýagdaýdakalar (nähili erbet adamlar bolsalar-da), rysgallary juda bol, durmuşlary gaty gowy bolar.
Soňra sur[1] çalynar we bu sesi eşiden islendik adam, boýnuny uzadyp (egip) üns bilen diňläp başlar. Şol suryň sesini ilkinji eşitjek adam, düýeleriniň suw içýän howzuny palçyk bilen suwap duran adam bolar. Ol we onuň töweregindäki adamlar şol sesi eşidip, özlerinden gidip, heläk bolarlar.
Soňra Allah çig ýa-da kölege ýaly bir ýagyş ýagdyrar. Şondan adamlaryň jesetleri gögerip çykar. Soňra ikinji gezek sur çalynar. Adamlar ýerlerinden turup, (daş-töwereklerine) seredip durarlar. Soňra olara: “Eý, adamlar! Robbuňyza (tarap) geliň!” diýerler. “Olary saklaň! Çünki (indi) olar soraga çekilmeli” diýerler. Soňra: “Olaryň içinden dowzahylary çykaryň!” diýerler. Olar: “Näçeden näçäni aýyrmaly?” diýerler. “Her müňden dokuz ýüz togsan dokuzyny (1000 kişiden 999-ny)” diýerler.
Ine, şol gün çagalaryň (saçlary agaryp, bir günde) garrajak günidir.
Ine, şol gün Injigiň açyljak Günüdir”.
"

Salgylanma:

(Muslim)

bellikler:

[1]Kyýamat ahyryndaky Israfil aleýhissalamyň çaljak sury