1866

وعنه قال كنا مع رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم في دعوة فرفع إليه الذراع وكانت تُّعجبه فَنَهسَ منها نَهَسةَ وقال: أنا سيد الناس يوم الْقِيَامَةِ، هَلْ تَدْرُونَ مِمَّ ذَاكَ؟ يَجْمعُ اللَّه الأوَّلِينَ والآخِرِينَ في صعِيدٍ وَاحِد، فَيَنْظُرُهمُ النَّاظِرُ، وَيُسمِعُهُمُ الدَّاعِي، وتَدْنُو مِنْهُمُ الشَّمْسُ، فَيَبْلُغُ النَّاسُ مِنَ الْغَمِّ والْكَرْبِ مَالاَ يُطيقُونَ وَلاَ يحْتَمِلُونَ، فَيَقُولُ النَّاسُ: أَلاَ تَروْنَ إِلى مَا أَنْتُمْ فِيهِ إِلَى ما بَلَغَكُمْ؟ أَلاَ تَنْظُرُونَ مَنْ يشْفَعُ لَكُمْ إِلى رَبَّكُمْ؟فيَقُولُ بعْضُ النَّاسِ لِبَعْضٍ: أبُوكُمْ آدَمُ، ويأتُونَهُ فَيَقُولُونَ: يَا أَدمُ أَنْتَ أَبُو الْبَشرِ، خَلَقَك اللَّه بيِدِهِ ، ونَفخَ فِيكَ مِنْ رُوحِهِ، وأَمَرَ المَلائِكَةَ فَسَجَدُوا لَكَ وَأَسْكَنَكَ الْجَنَّةَ، أَلا تَشْفعُ لَنَا إِلَى ربِّكَ؟ أَلاَ تَرى مَا نَحْنُ فِيهِ ومَا بَلَغَنَا ؟ فَقَالَ: إِنَّ رَبِّي غَضِبَ غضَباً لَمْ يغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ. وَلاَ يَغْضَبُ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَإِنَّهُ نَهَاني عنِ الشَّجَرةِ، فَعَصَيْتُ نَفْسِي نَفْسِي نَفْسي اذهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى نُوحٍ فَيَأْتُونَ نُوحاً فَيقُولُونَ: يَا نُوحُ، أَنْتَ أَوَّلُ الرُّسُل إِلى أَهْلِ الأرْضِ، وَقَدْ سَمَّاك اللَّه عَبْداً شَكُوراً، أَلا تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا بَلَغَنَا، أَلاَ تَشْفَعُ لَنَا إِلَى رَبِّكَ؟ فَيَقُولُ: إِنَّ ربِّي غَضِبَ الْيوْمَ غَضَباً لمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ، وَأَنَّهُ قدْ كانَتْ لِي دَعْوةٌ دَعَوْتُ بِهَا عَلَى قَوْمِي، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي اذْهَبُوا إِلَى إِبْرَاهِيمَ فَيْأْتُونَ إِبْرَاهِيمَ فَيَقُولُونَ: يَا إِبْرَاهِيمُ أَنْتَ نَبِيُّ اللَّهِ وَخَلِيلُهُ مِنْ أَهْلِ الأرْضِ، اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى مَا نَحْنُ فِيهِ؟ فَيَقُولُ لَهُمْ: إِنَّ ربِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَباً لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَإِنِّي كُنْتُ كَذَبْتُ ثَلاَثَ كَذْبَاتٍ نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى مُوسَى. فَيأْتُونَ مُوسَى، فَيقُولُون: يا مُوسَى أَنْت رسُولُ اللَّه، فَضَّلَكَ اللَّه بِرِسالاَتِهِ وبكَلاَمِهِ على النَّاسِ، اشْفعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلى مَا نَحْنُ فِيهِ؟ فَيَقول إِنَّ ربِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَباً لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ وَإِنِّي قَدْ قتَلْتُ نَفْساً لَمْ أُومرْ بِقْتلِهَا. نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى عِيسى. فَيَأْتُونَ عِيسَى. فَيقُولُونَ: يا عِيسى أَنْتَ رَسُولُ اللَّهِ وَكلمتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَريم ورُوحٌ مِنْهُ وَكَلَّمْتَ النَّاسَ في المَهْدِ. اشْفَعْ لَنَا إِلَى رَبِّكَ. أَلاَ تَرَى مَا نَحْنُ فِيهِ فيَقولُ: إِنَّ ربِّي قَدْ غَضِبَ الْيَوْمَ غَضَباً لَمْ يَغْضَبْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ، وَلَنْ يَغْضَبَ بَعْدَهُ مِثْلَهُ ، وَلمْ يَذْكُرْ ذنْباً، نَفْسِي نَفْسِي نَفْسِي، اذْهَبُوا إِلَى غَيْرِي، اذْهَبُوا إِلَى مُحمَّد صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم. فيأْتون محَمداً صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم .

Ýene-de Ebu Hureýreden (Allah ondan razy bolsun), rowaýat edilmegine görä, şeýle diýipdir:

"“Bir gün men Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem bilen bilelikde myhmançylykdadym. Pygamberimiz sallallahu aleýhi weselleme etiň gol tarapyndan hödür etdiler. Ol etiň gol tarapyny gowy görerdi. Ondan bir bölek goparyp aldy-da, soňra: “Kyýamat gününde adamlaryň serweri Men bolaryn. Munuň sebäbini bilýäňizmi? diýdi.
“Allah owalky we ahyrky ähli adamlary tekiz bir ýere jemlär. Ol ýer, bir adamyň ähli adamlara seredip görüp biläýjegi, olaryň hemmesine sesini eşitdirip biläýjegi ýerdir. Gün olara gaty ýakyn getiriler. Ynsanlar gaýgy-gama, alada çydap bilmän biri-birine: “Başymyza gelen bu zatlary göreňizokmy? Perwerdigäriňiziň öňünde siziň üçin şepagat edip biljek birini tapjak bolaňyzokmy?” diýerler. Olaryň käbirleri: “Ataňyz Adamyň ýanyna gidiň” diýerler. Olar onuň ýanyna gelip:
“Eý, Adam! Sen adamlaryň atasysydyň. Allah seni eli bilen ýaratdy we saňa Öz ruhundan üfledi. Perişdelere saňa sejde etmeklerini emr etdi, olar hem saňa sejde etdiler. Seni Jennetde ýerleşdirdi. Robbuňa bar-da biziň üçin şepagatçy bol. Biziň bu ýagdaýymyzy, bu başymyza gelenleri göreňokmy?” diýerler. Ol hem:
“Bu gün Robbum örän gazaply. Mundan ozal beýle gaharlanmandy we mundan soňam beýle gaharlanmaz. Ol maňa şol agaja ýakynlaşmagy gadagan edipdi, ýöne men Ony diňlemedim. Nefsim! Nefsim! Nefsim! (Meniň özüm şepagata mätäç). Siz başga biriniň ýanyna, Nuhyň ýanyna gidiň” diýer. Olar Nuhuň ýanyna baryp:
“Eý, Nuh! Sen ýeriň ýüzündäki ähli adamlara iberlen ilkinji resulsyň. Allah Tagala sen barada “Köp şükür ediji gul” diýipdi. Biziň bu ýagdaýymyzy, bu başymyza gelenleri göreňokmy? Robbuň öňünde biziň üçin şepagatçy bolup berjek dälmi?” diýerler. Ol hem:
“Bu gün Robbum örän gazaply. Mundan ozal beýle gaharlanmandy we mundan soňam beýle gaharlanmaz. Maňa diňe ýekeje doga etmeklige ygtyýar berildi, ony hem halkymyň garşysyna (heläk bolmaklary üçin) ulandym. Nefsim! Nefsim! Nefsim! (Meniň özüm şepagata mätäç). Siz başga biriniň ýanyna, Ibrahymyň ýanyna baryň!” diýer. Olar hem Ibrahymyň ýanyna baryp:
“Eý, Ibrahym! Sen Allahyň pygamberi we ýer ýüzündäki iň söýgüli dosty, halylydyň. Robbuň öňünde biziň üçin şepagatçy bol! Biziň bu ýagdaýymyzy göreňokmy?” diýerler. Ol hem şeýle diýer:
“Bu gün Robbum örän gazaply. Mundan ozal beýle gaharlanmandy we mundan soňam beýle gaharlanmaz. Men üç gezek ýalan sözledim. (Şonuň üçin hem meniň özüm şepagata mätäç) Nefsim! Nefsim! Nefsim! Siz başga biriniň ýanyna, Musanyň ýanyna baryň” diýer. Olar Musanyň ýanyna gelip:
“Eý, Musa! Sen Allahyň resulysyň. Allah saňa pygamberlik berip, seniň bilen (gönümel hiç bir araçy goýman) gürleşip, seni beýleki adamlardan has beýik derejä ýetirdi. Robbuň öňünde biziň üçin şepagatçy bol! Biziň bu halymyzy göreňokmy?” diýerler. Ol hem:
“Bu gün Robbum örän gazaply. Mundan ozal beýle gaharlanmandy we mundan soňam beýle gaharlanmaz. Men emr alman adam öldürdim. (Şonuň üçin meniň özüm şepagata mätäç); Nefsim! Nefsim! Nefsim! Siz başga biriniň ýanyna, Isanyň ýanyna baryň” diýer. Olar Isanyň ýanyna gelip:
“Eý, Isa! Sen Allahyň resuly, Merýeme atan (sowgat beren) sözi we Ondan bir ruhsyň. Sen heniz sallançakda wagtyň adamlar bilen gürleşipdiň. Robbuň öňünde biziň üçin şepagatçy bol! Biziň bu halymyzy göreňokmy?” diýerler. Isa hem:
“Bu gün Robbum örän gazaply. Mundan ozal beýle gaharlanmandy we mundan soňam beýle gaharlanmaz” diýer. Emma hiç bir günäni agzamaz. (Meniň özüm şepagata mätäç); Nefsim! Nefsim! Nefsim! Siz başga biriniň ýanyna, Muhammediň ýanyna gidiň!” diýer”.
"

وفي روايةٍ : فَيَأْتُوني فيَقُولُونَ: يَا مُحَمَّدُ أَنْتَ رسُولُ اللَّهِ، وَخاتَمُ الأَنْبِياءَ، وقَدْ غَفَرَ اللَّه لَكَ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَما تَأخَّر، اشْفَعْ لَنَا إِلَى ربِّكَ، أَلاَ تَرَى إِلَى ما نَحْنُ فِيهِ؟ فَأَنْطَلِقُ فَآتي تَحْتَ الْعَرْشِ، فأَقَعُ سَاجِداً لِربِّي. ثُمَّ يَفْتَحُ اللَّه عَلَيَّ مِنْ مَحَامِدِهِ، وحُسْن الثَّنَاءِ عَلَيْهِ شَيْئاً لِمْ يَفْتَحْهُ عَلَى أَحَدٍ قَبْلِي ثُمَّ يُقَالُ: يَا مُحَمَّدُ ارفَع رأْسكَ، سَلْ تُعْطَهُ، وَاشْفَعْ تُشَفَّعْ، فَأَرفَعُ رَأْسِي، فَأَقُولُ أُمَّتِي يَارَبِّ، أُمَّتِي يَارَبِّ، فَيُقَالُ: يامُحمَّدُ أَدْخِلْ مِنْ أُمَّتك مَنْ لاَ حِسَابَ عَلَيْهِمْ مِنَ الْباب الأَيْمَنِ مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ وهُمْ شُركَاءُ النَّاسِ فِيمَا سِويَ ذَلِكَ مِنَ الأَبْوَابِ « ثُمَّ قال: « وَالَّذِي نَفْسِي بِيدِهِ إِنَّ مَا بَيْنَ المصراعَيْنِ مِنْ مَصَارِيعِ الْجَنَّةِ كَمَا بَيْن مَكَّةَ وَهَجَر أَوْ كَمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَبُصْرَى » متفقٌ عليه.

Başga bir rowaýatda şeýle gelýär:

"“Olar Meniň ýanyma gelip:
“Eý, Muhammed! Sen Allahyň Resuly we iň soňky pygambersiň! Allah Seniň öňki we soňky ähli günäleriňi bagyşlady. Perwerdigäriňden biziň üçin şepagatçy bolup ber! Biziň bu halymyzy görmeýärsiňmi?” diýerler.
“Men Arşyň aşagyna gelip, Robbuma sejde ederin. Soňra Allah Tagala mundan öň hiç kime öwretmedik hamdu-senalaryny (öwgülerini) maňa ylham eder. Soňra Maňa:
“Eý,Muhammed! Başyňy galdyr. Isle, islän zadyň saňa beriljekdir! Şepagat et, şepagatyň kabul ediljekdir!” diýer. Şonda men başymy galdyryp:
“Ýa Robb! Ymmatym! Ýa Robb! Ymmatym!” diýip ýalbararyn. Şol wagt Maňa:
“Eý, Muhammed! Ymmatyňdan hasaba çekilmejekleri, Jennetiň gapylarynyň iň sagyndaky “Babul-Eýmen” gapysyndan içerik sal! Ýöne olar beýlekiler ýaly başga gapylardan hem girip bilerler” diýiler. Soňra (Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem) şeýle diýdi:
“Janym elinde bolan Allahdan ant içýärin, Jennetiň gapylarynyň iki ganadynyň arasy, Mekge bilen (Bahreýndäki) Hajar ýa-da Mekge bilen (Siriýadaky) Busra (şäheriniň) aralygy ýalydyr”.
"

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)