641

وعن عائشة رضي اللَّه عنها قالت: مَا خُيِّر رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم بَينَ أَمْرينِ قَطُّ إِلاَّ أَخذَ أَيْسَرَهُمَا، مَا لَم يَكُن إِثماً، فإنْ كانَ إِثماً كَانَ أَبعد النَّاسِ مِنْهُ. ومَا انتَقَمَ رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم لِنَفْسِهِ في شَيءٍ قَطُّ، إِلاَّ أَن تُنتَهكَ حُرْمَةُ اللَّهِ ، فَينتَقِم للَّهِ تعالى. متفقٌ عليه.

Aişadan (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

“Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem iki zadyň birini saýlamaly bolanda, eger günä bolmasa, hökman onuň ýeňilini saýlardy. Eger edilmeli zat günä iş bolsa, onda Ol hemmelerden ilki bolup daş durardy. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem Allahyň gadagan eden zatlaryny bozmasalar hiç haçan öz şahsy bähbidi üçin, hiç kimden ar almazdy. Ol ar alanda diňe Allah Tagala üçin ar alardy”.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)