926

وعن أُسَامة بنِ زَيْدٍ رضي اللَّه عنهما أَنَّ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم رُفِعَ إِلَيهِ ابْنُ ابْنَتِهِ وَهُوَ في المَوْتِ، فَفَاضَتْ عَيْنا رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم ، فقال له سعدٌ : مَا هذا يا رسولَ اللَّهِ ؟، قال: « هَذِهِ رحمةٌ جَعَلها اللَّهُ تَعالى في قلوبِ عبادِهِ ، وَإِنما يَرْحَمُ اللَّهُ مِنْ عبَادِهِ الرُّحَمَاءَ « .متفقٌ عليه .

Usame ibn Zeýtden (Allah ondan razy bolsun) rowaýat edilmegine görä,

haçanda, Pygamberimiz sallallahu aleýhi weselleme ölüm halynda ýatan gyzynyň ogluny (ýagny agtygyny) berenlerinde, Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellemiň gözleri ýaşdan doldy. Muny gören Sa’d ibn ‘Ubade Pygamberimize ýüzlenip: “Ýa Resulallah, bu ne ahwal?” diýip, sorady. Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem: “Bu Allah Tagalanyň bendeleriniň kalplarynda goýan merhemet duýgusydyr. Elbetde, Allah diňe merhemetli bendelerine rehim edýändir” diýdi.

Salgylanma:

(Muttafakun aleýhi)