983

"وعن ابن عمرو رَضي اللَّه عنهمَا قال: كانَ رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم إذا سَافَرَ فَأَقبَلَ اللَّيْلُ قال: يَا أَرْضُ، ربِّي وَربُّكِ اللَّه، أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ شرِّكِ وشَرِّ ما فِيكِ، وشر ماخُلقَ فيكِ، وشَرِّ ما يدِبُّ عليكِ، وأَعوذ باللَّهِ مِنْ شَرِّ أَسدٍ وَأَسْودٍ، ومِنَ الحيَّةِ والعقربِ، وَمِنْ سَاكِنِ البلَدِ، ومِنْ والِدٍ وما وَلَد» . رواه أبو داود .
«والأَسودُ» الشَّخص ، قال الخَطَّابي : « وسَاكِن البلدِ « : هُمُ الجنُّ الَّذِينَ همْ سُكَّان الأرْضِ . قال : والبلد مِنَ الأَرْضِ مَا كان مأْوى الحَيوَانِ وإنْ لَمْ يَكنْ فِيهِ بِنَاء وَمَنازلُ قال : ويحتَمِلُ أَنَّ المراد « بِالوالِدِ « : إِبلِيسُ « وما ولد « : الشَّيَاطِينُ . (قال المحدث الألباني في ضعيف أبي داود : هذا الحديث ضعيف، الصفحة أو الرقم 2603).
"

Ibni Omardan (Allah ol ikisinden razy bolsun) rowaýat edilmegine görä, ol şeýle diýipdir:

"“Pygamberimiz sallallahu aleýhi wesellem saparda wagtynda, gije ýakynlaşanda köplenç şeýle diýerdi:
“Ýa Ardu! Robbi wä Robbukil-lähu, a’uzu billähi min şärriki wä şärri mä fiki, wä şärri mä ýädibbu ‘aläýki, wä a’uzu bikä min şärri äsädin wä äswädin, wä minäl-häýýäti wäl-‘akrabi, wä min säkinil- bälädi, wä min wälidin wä mä wälädä!”
(Eý ýer! Meniň Robbum we seniň Robbuň Allahdyr. Senden we sendäki zatlaryň şerinden we sende ýaradylanlaryň hem-de seniň üstüňde gezip ýören zatlaryň şerinden Allaha sygynýaryn. Şeýle hem, ýolbarslaryň, gara (zäherli) ýylanlaryň, beýleki adaty ýylanlaryň we içýanlaryň, bu ýerde ýaşaýan jynlaryň we doguranyň we dogulanlaryň (ýagny, iblis we şeýtanlaryň) şerinden Saňa sygynýaryn!)”. "

Salgylanma:

(Ebu Dawud. Albani “Zagyf Ebu Dawud”-de zagyf hadys diýdi. (2603))